معنی عاذب عاذب (ذِ) آنکه میان او و آسمان چیزی حائل نباشد، بازمانده از خوردن از شدت تشنگی، ستور ایستاده که آب و علف نخورد. (منتهی الارب) (آنندراج) لغت نامه دهخدا
