قومی که هود (ع) به رسالت ایشان آمد و ایشان از نسل عادبن نوح بودند از باعث نافرمانی حق بطوفان باد هلاک شدند، (از آنندراج) (غیاث اللغات)، و اولین قبیلۀ عرب بائده را عاد گفته اند و آنان فرزندان عادبن عوص بن ارم بن سام بن نوح (ع) بودند و محل مأوای آنان به أحقاف (بین یمن و عمان) از بحرین تا حضر موت بوده است، (صبح الاعشی ج 1 ص 313) (عقدالفرید ج 1 ص 53) (مجمل التواریخ صص 146- 148) (عیون الاخبار ص 114) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) : چو عادند و ترکان چو باد عقیم بدین بادگشتند ریگ هبیر، ناصرخسرو، لشکر عادند و کلک من چو صرصر از صریر نسل مأجوجند و نطق من چو صور اندر صدا، خاقانی، گرنبودی واقف از حق جان باد فرق چون کردی میان قوم عاد، مولوی، قصۀ عاد و ثمود از بهر چیست تا بدانی کانبیا را نازکیست، مولوی، نیکبختان بخورند و غم دنیا نخورند که نه بر عوج عنق ماند و نه بر عاد و ثمود، سعدی، و رجوع به عادبن عوص شود
