معنی ظهر ظهر (حَ / حَ قَ / حِ) مبتلی به درد پشت شدن. دردمند شدن پشت. (تاج المصادر بیهقی) ، بر جای بلند شدن، دست یافتن، آشکار شدن. (زوزنی) ، غلبه، امداد. پشت به پشت دادن لغت نامه دهخدا
