ابن ابی منصور الحاکم، مکنی به ابوالحسن و ملقب به الظاهر لاعزاز دین الله. هفتمین خلیفۀ فاطمی. او در 27 شوال 411 هجری قمری به جای پدر به خلافت نشست و در نیمۀ شعبان 427 پس از پانزده سال و نه ماه و هفده روز خلافت درگذشت. مدت عمر وی سی وسه سال بود. و او مردی نیکوسیرت و سائس و نسبت به رعیت منصف و خوشگذران بود و کارها بر وزیر ابی القاسم علی بن احمد الجرجرائی میرفت، چه ظاهر مقام کفایت وامانت وی دانسته بود. پس از ظاهر پسر او المستنصر بالله به خلافت نشست. (الکامل ابن اثیر چ مصر ج 5 ص 186) هلال بن بدر بن حسنویه بن حسین برزکانی کرد. پس از پدر به جای وی نشست و یک سال بیش در این مقام بنماند و شمس الدولۀ دیلمی او را از مقر خویش براند و کمی پس از آن کشته شد (405-406 هجری قمری) (شیخ...) صدفی. او راست: ’السر المصون فیما کرم به المخلصون’. (کشف الظنون)
