جدول جو
جدول جو

معنی طیب

طیب
(طَیْ یِ)
ابن عبدالله بن احمد مکنی به ابومحمد. او راست: قلائد النحر فی وفیات اعیان الدهر که ترجمه احوال را بترتیب سنوات تا سال 927 هجری قمری تدوین کرده است. (کشف الظنون چ اسلامبول ج 2)
لقب مرّه بن شراحیل بن الطیب مکنی به ابواسماعیل است. چون پیوسته بعبادت مشغول بودی و زهد ورزیدی بدین لقب ملقب گردید. (انساب سمعانی برگ 376)
ابن محمد الباهلی. مرزبانی در کتاب ’الموشح’ در چندین مورد نام وی را برده و از مطاوی کتاب مذکور چنین استنباط میشود که وی یکی از روات اشعار و علمای نقدالشعر بوده است. رجوع به ص 42، 105، 182، 208، 215 کتاب الموشح چ مصر شود
لغت نامه دهخدا