ملا طوطی سمرقندی. نام وی در تذکرۀ نصرآبادی آمده که به اسم سلطان بابر معمای ذیل را سروده است: مهر رویش را چو لطف بی حد و پایان بود در مه رخسار او بیند دل و حیران بود. از مهر سین مراد است و لطف که پایان اوان باشد سلطانست، ودر مصرع ثانی از در، باب، خواسته و از ماه رخسار را. (تذکرۀ نصرآبادی ص 524)
