معنی طنبور زدن طنبور زدن (خوَشْ / خُشْ گَ دَ) زدن طنبور. نواختن طنبور: سخت خوش سخن مردی بود که امیر و همه اعیان لشکر وی را دوست داشتندی و طنبور زدی. (تاریخ بیهقی ص 460). عزف. (تاج المصادر بیهقی) لغت نامه دهخدا
