معنی طمح طمح (طِ مَ) درختی است (گویند هو بالظاء و الخاء المعجمتین و غلط، ابن عباد). (منتهی الارب). درختی است که بدان دباغی کنند پوست را و چرم بدان سرخ برآید، و آن را عرنه نیز گویند، یکی از دو گونه ثمر جوذر لغت نامه دهخدا
