طلحه بن محمد (یا احمد) بن طلحه، مکنی به ابومحمد، از لغویون و شعرای اوایل قرن ششم هجری قمری است و در بدیهه گوئی دستی و با حریری مکاتباتی داشته است و به سال 520 هجری قمری درگذشته است. او راست: اذا نالک الدهر بالحادثات فکن رابطالجأش صعب الشکیمه. (از ریحانه الادب ج 4 ص 221). رجوع به معجم الادباء ج 12 ص 26 شود
