ابن سنقر بن مودود. چهارمین تن از اتابکان سلغری (591 تا 599 هجری قمری). لقب وی قطب الدین است. پادشاهی هنرپرور و معدلت گستر بود و در بعضی از حدود عراق حکومت میکرد اما تأییدی نداشت زیرا که چند نوبت به جنگ تکله مبادرت نموده هر بار انهزام یافت و آخرالامر گرفتار شده به قتل رسید. (حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 560). اتابکی طغرل نه سال طول کشیدو تمام آن صرف زد و خورد با سعد بن زنگی پسرعم او گردید و سعد بن زنگی سرانجام در سال 599 هجری قمری بر اتابک طغرل غلبه یافت و طغرل را دستگیر کرد و خود اتابک فارس گردید. (تاریخ مغول اقبال صص 382-383، 399)
