ابوعبدالله محمد بن ابی بکر جرجانی، ملقب به طرمطراق. نویسنده و شاعری ظریف و فاضلی از اعیان عمال بخارا است و نام وی در ضمن ترجمه احوال هرثمی گذشت. سیدابوجعفر موسوی این شعر را که ابوعبدالله در نزد وی انشاء کرده است برای او روایت کرده است: نصیبنا من طول آمالنا تعسف فی خدمه دائبه و حاصل الذل بلاطائل و الشأن فی منظر العاقبه. و این ابیات از اشعار ظریف و ملیح وی درباره پسری از فرزندان موالی بخاراست که شاعر به عشق وی گرفتار بوده است: انا و الصبر فقد بشرنی نائب المسک بصفحات العتیق سنه اخری و قد اخرجنی شعر خدیک من العقد الوثیق. و ابوسعد نصر بن یعقوب این ابیات را از قصیدۀ وی در وصف خرگاه برای من انشاد کرده است: کأنه سحب من فضه ضربت و زینت بدنانیر مفاصله ان قر لیل کفی النیران ساکنه او جاد غیث فلن یغشاه هاطله لاتحذر الهدم فیه حین تنزله اذا توالت علی بیت زلازله. (یتیمهالدهر ثعالبی ج 4 ص 78). و رجوع به ص 61 همان جلد شود
