معنی طرز طرز (حِ) صورت گرفتن سپس ثخانت وسطبری، نیکخوی گردیدن سپس زشتخوئی. (منتهی الارب) (آنندراج). خوش خلق شدن، لباس پسندیده و فاخر پوشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) لغت نامه دهخدا
