معنی طبع طبع (طِ) جای پست فروخوردن آب، پری. چنانکه کیل و مشک و جوی و نهر، زنگ. ریمناکی. ج، اطباع، ریمناکی سخت از زنگ، زشتی. عیب. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
