از شعرا و ادبای متأخر عثمانی، اصلش ارضرومی است و در در سعادت نشو و نما یافت و زبان و ادبیات شرقی و زبان فرانسه آموخت و در زمان سلطان عبدالعزیزخان روزگاری در زمرۀ مقربین حضرت پادشاهی درآمد و در دورۀ پادشاه زمان سلطان عبدالحمیدخان به رتبۀ وزارت رسید وسپس به ولایت آتن منصوب گردید و بعد از چند سال بسبب خستگی برای تغییر آب و هوا به روسیه رفت و بسال 1295 هجری قمری درگذشت، از اشعار او مجموعه ای است بزرگ بنام خرابات و ترجمه هائی نیز دارد، این بیت او راست: امید وفا ایلمه هر شخص دغلدن چوق حاجیلرک چیقدی خاچی زیر بغلدن، (از قاموس الاعلام ترکی)
