معنی ضبن ضبن (ضَ بِ) آب اندک. (منتهی الارب). آب شکافته و روان شده که در او زیادتی نباشد. (منتخب اللغات) ، مکان ٌ ضبن، جای تنگ. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا