معنی صیابه صیابه (صُیْ یا بَ) برگزیدگان قوم و خلاصۀ ایشان، خالص و بی آمیغ و برگزیدۀ از هر چیزی، مهتر و رئیس قومی. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
