معنی صواب گوی صواب گوی (جُ تَ) درستگوی. راستگوی. آنکه سخن به صواب گوید. مقابل خطاگوی: ز عقل من عجب آید صواب گویان را که دل به دست تو دادن خلاف ایمانست. سعدی. رجوع به صواب و صواب گفتن شود لغت نامه دهخدا