علائی خلیل بن کیکلدی بن عبدالله علائی دمشقی، محدثی فاضل و بحاث بود. به سال 694 هجری قمری به دمشق متولد شد و هم در آنجا بتعلم پرداخت و سفرهای دراز کرد سپس در قدس اقامت جست و در صلاحیه به سال 731 بتدریس پرداخت و هم بدانجا به سال 761 درگذشت. از کتب اوست: القواعد فی اصول الدین. الاربعین فی اعمال المتقین. الوشی المعلم در حدیث. المجالس المبتکره. المسلسلات. النفحات القدسیه. منحهالرائض در فرائض. کتاب المدلسین. مقدمۀ نهایهالاحکام. برهان التیسیر فی عنوان التفسیر. کشف النقاب عما روی الشیخان للاصحاب، رساله ای که در آن احادیثی راکه بخاری و مسلم برای هر صحابی احصا کرده اند آورده. اثاره الفوائد المجموعه. احکام المراسیل. حکم اختلاف المجتهدین و تألیفات دیگر. (الاعلام زرکلی ج 1 ص 299)
