عبیدالله بن مسعود بن تاج الشریعه محمود بن صدرالشریعه احمد بن جمال الدین عبیدالله المحبوبی البخاری الحنفی. وی مجد را از پدران خویش بمیراث برد و از جدش تاج الشریعه محمد علم فراگرفت و بفراهم آوردن نفائس و جمع فوائد او عنایتی وافر داشت. کتاب وقایه تصنیف جد خود را، شرحی نیکو نوشت سپس باختصار آن پرداخت و نقایه نامید. او را کتابی است در اصول که تنقیح نام دارد و شرحی نفیس بنام توضیح بر آن نوشت و صدرالشعریعه به سال 747 هجری قمری در گذشت. مرقد او و پدران و فرزندان وی در شرع آباد به بخاراست. (معجم المطبوعات ستون 1199). زرکلی نویسد: وی از علمای حکمت و طبیعیات و اصول فقه است و از مصنفات اوست: تعدیل العلوم و الوشاح فی علم المعانی. (الاعلام زرکلی ص 620) برهان الدین محمود بن صدرالشریعه. وی جد صدرالشریعه عبیدالله بن مسعود است، و نبوغ او در حدود سال 630 هجری قمریبود. او راست: وقایه الروایه فی مسائل الهدایه که آن را شروح مفصلی است. (معجم المطبوعات ستون 1119)
