صاحب مجمعالخواص آرد: وی نامرادی درویش وش و ریاضت کش بود. اوقات خود را بشعر میگذرانید و صبح و شام یک مثقال تریاک یومیه اش بود (!) از اوست: چون نی دلم از یاد تو خالی نفسی نیست بر یاد تو مینالم و فریادرسی نیست از تیر غم و ناوک اندوه نترسم من آتشم اندیشه ام از خار و خسی نیست. (مجمع الخواص صص 281- 282)
