یا شاهین دژ. دهی جزء دهستان ابهررود بخش ابهر شهرستان زنجان، 18000گزی شمال باختر ابهر، 3000گزی راه شوسۀ قزوین به زنجان. جلگه و سردسیر. سکنۀ آن 3143 تن شیعه. آب آن از قنات. محصول آنجاغلات، یونجه، کشمش، انگور، قیسی، گردو، سیب زمینی، صیفی. شغل اهالی زراعت، صنعت، قالیچه بافی. دو قهوه خانه و در حدود سی دکان سر راه شوسه دارد. ایستگاه راه آهن در 3000گزی شمال ده نزدیک راه شوسه واقع است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2) ، در مشرق سلطانیه و نام قدیمی آن قهورد است. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 378). حمداﷲ مستوفی در ذکر عراق عجم گوید: سرجهان، قلعه ای بود بر کوهی که محاذی طارمین است بر پنج فرسنگی سلطانیه بجانب شرقی است و کمابیش پنجاه پاره ده از توابع آن بوده و تمامت در فترت مغول خراب شد. و دیه قهود که مغول آن راصاین قلعه میخوانند ام القرای آنجاست. (نزهه القلوب ص 64). و در باب ذکر مسافت طرق گوید: از سلطانیه تا دیه قهود که مغول صاین قلعه خوانند پنج فرسنگ، و از او تا شهر ابهر چهار فرسنگ است. (نزهه القلوب ج 3 ص 173)
