معنی شیرین ادا
- شیرین ادا (اَ)
- که با شیرینی ادای سخن کند. کسی که گفتار او با بلاغت و فصاحت بود. (ناظم الاطباء). خوش سرا و خوش بیان. (آنندراج) ، با حرکات و اطوار مطبوع و دلچسب:
ساقیان نادره، گویندۀ شیرین ادا
مطربان چابک و طمغاجی حاضرجواب.
مختاری غزنوی.
، کسی که خوش تغنی کند. (ناظم الاطباء)