شیخ محمدرضا. از گویندگان فارسی زبان هند بود و به سال 1143 هجری قمری درگذشت. رباعی زیر از اوست: کار ما آخر شد و آخر ز ما کاری نشد مشت خاک ما غبار کوچۀ یاری نشد سالها خون جگر در ناف آهو شد گره مشک شد اما چه حاصل خال رخساری نشد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 3). و رجوع به فرهنگ سخنوران و صبح گلشن ص 175 و مقالات الشعراء صص 521- 523 شود
