شیخ محمد امین. از مشاهیر ادباء شنقیط است ولی در مصر ساکن بود و او را مؤلفات مفید است از جمله شرح معلقات عشر، و ’الدرر اللوامع’ در شرح شواهد ’همعالهوامع’ در نحو تألیف سیوطی و ’الدرر فی منع صرف عمر’ که رساله ای است بر رد همشهری آتی الذکر خود محمود شنقیطی که ادعا می کرده که عمر همیشه منصرف است و غیرمنصرف هرگز نیامده و کتاب نفیس الوسیط فی تراجم ادباء شنقیط که کتاب بسیار مفیدی است و بعضی تألیفات دیگر که اسامی آنها در معجم المطبوعات العربیه آمده است. صاحب ترجمه در مدت عمر کوتاه خود دامن همت بر کمر زده جداً متصدی ردو ابطال عقاید واهیۀ همشهری خود محمد محمود شنقیطی که شرح احوال او بلافاصله بعد از این خواهد آمد و تصحیح اغلاط قبیح فاحش نحوی لغوی گردید و به نحوی از عهدۀ این کار برآمد. وفات صاحب ترجمه در صبح روز چهارشنبه هجدهم ماه رمضان 1331 هجری قمری مطابق بیستم ماه اوت روی داد (ظاهراً در مصر) و سن او در وقت وفات درحدود چهل ودو سال بود. (وفیات معاصرین بقلم محمد قزوینی در مجلۀ یادگار سال 5 شمارۀ 3). و رجوع به اعلام زرکلی و معجم المطبوعات و فرهنگ فارسی معین شود
