ابن جوجی بن چنگیز، خان مغول و مؤسس خاندان شیبان در قرن ششم هجری است. موقعی که ’باتو’ به مجارستان حمله برد (1140 میلادی) برادرش شیبان با او بود و چون از خود کفایت و لیاقت بروز داد، ’باتو’ نه تنها او را عنوان پادشاهی مجارستان - که فقط مقامی اسمی بود - داد بلکه مساکن عده ای از قبائل شمالی خانات ’اردا’ را هم به او واگذاشت. شیبان تابستانها را از حدود کوههای اورال به اطراف نهرهای ’ایلک’ و ’ارقیز’ و زمستانها را بحدود مجاری ’سیر’ و ’چو’ و ’ساری سو’ میرفت. پشت ششم او منگوتیمور با ’ازبک’ خان کل سیراردو معاصر بود. و قبایل خاندان شیبان از آن تاریخ ببعد به ازبکان مشهور شده، این اسم بر روی ایشان ماند. (از فرهنگ فارسی معین)
