معنی شه تیه می شه تیه می (شِ) لقب تومن خاقان که به اسم ایلی خان نیز معروف است. در سال 557 میلادی مالک الرقاب ترک شد و به خود عنوان خاقان داد و او هنگام مرگ سه پسر داشت که کوچکترین ایشان شه تیه می بود. (از شرح احوال رودکی ج 1 ص 181، 183) لغت نامه دهخدا
