معنی شوظ شوظ (تَ) سب کردن و بدزبانی کردن. (از ذیل اقرب الموارد از تاج العروس) ، شاظ به المرض شوظاً، درمانده شد از بیماری. (از معجم الوسیط) لغت نامه دهخدا
