بمعنی شنگ مشنگ، شنگل و منگل یعنی دزد و راه دار. (از حاشیۀ لغت فرس اسدی نخجوانی). مشنگ تابع مهمل شنگ است، مثل نان مان و باغ ماغ. (فرهنگ نظام). نام دو دزد معروف. (فرهنگ نعمهاﷲ) : چه زنی طعنه که با حیزان حیزند همه که توئی حیز و توئی مسخره و شنگ و مشنگ. خطیری. شعر بی رنگ ولیکن شعرا رنگ برنگ همه چون دول روان و همه چون شنگ و مشنگ. قریعالدهر
