معنی شناظ شناظ (شِ) شناظالجبل، سر کوه و کرانۀ آن. (از منتهی الارب). بالای کوه. (از اقرب الموارد) ، امراءه ذات شناظ، زن پرگوشت و فربه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
