بغدادی یا بخارایی محمد بن مؤید الحداد، و او را شمس خاله یا شمس الدین خاله گویند. با ضیاءالدین فارسی خجندی و کمال الدین خجندی معاصر و معاشر بود. ابیات زیر از اوست که در مدح کمال خجندی سروده: به دفع کردن عین الکمال دشمن سوز که یک حسود به آتش به از هزار سپند خجندملک معانی ز ذکر فضل تو یافت چنانکه نام حسن یافت از حسن میمند به عرش و کرسی یعنی به آستانۀ تو که آستان توام هست بهترین سوگند. (از مجمعالفصحاء ج 1 صص 308-309). محمد بن مؤید حدادی معروف به ’خاله’ از گویندگان معاصر سلطان سنجر سلجوقی بود. از اشعار اوست: گر درد کند پای فلک پیمایت سریست درین عرضه کنم بر رایت چون از سر دشمنت بجان آمده بود آمدبه تظلم که فتد در پایت. (از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 329و فرهنگ سخنوران). رجوع به فرهنگ سخنوران شود
