شمس اوزجندی. قاضی شمس الدین منصور بن محمود از شعرا و فضلای مشهور زمان خود بود و به صدرالشریعه شهرت داشت. از اشعار اوست: برخیز که شمع است و شراب است و من وتو آوازۀ مرغ سحری خاست ز هرسو برخیز که برخاست پیاله به یکی پای بنشین تو که بنشست صراحی به دو زانو می نوش از آن پیش که معشوقۀ شب را با روز بگیرند و ببرند دو گیسو در ساغر مینا می رنگین خور و انداز سنگی دو درین شیشۀ گردندۀ مینو. (مجمعالفصحاء ج 1 ص 306)
