معنی شکسته پناه
- شکسته پناه (شِ کَ تَ / تِ پَ)
- کسی که در پیش گیرد ملجاء و پناه با خللی را. (ناظم الاطباء). که شکستگی پناهگاه دارد، آنکه شکسته را پناه دهد و جبر خاطر او کند. (آنندراج). پناه و ملجاء ناتوانان:
سایۀ مهر تو شکسته پناه
ذیل عفو تو پرده پوش گناه.
میرخسرو (ازآنندراج)