معنی شکر - لغت نامه دهخدا
معنی شکر
- شکر
(تَ وَکْ وُ) - شکیر برآوردن خرمابن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، پرشیر گردیدن ماده شتر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بسیارشیر شدن شتر. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، فربه شدن ستور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شکیر برآوردن درخت و شاخه بردمیدن از بن آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). پادار خاک شدن درخت. (تاج المصادر بیهقی)
لغت نامه دهخدا