گاه مطلق گویند و مراد شطالعرب است و آن از تلاقی رود فرات و دجله پیدا گردد. (یادداشت مؤلف) : چو هاروت و ماروت لب خشک از آن است ابر شط دجله مر آن بدگمان را. ناصرخسرو (دیوان چ مجتبی مینوی و مهدی محقق ص 11). ای که اندر چشمۀ شور است جات تو چه دانی شط و جیحون و فرات. مولوی. رجوع به شطالعرب و سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 113 و 118 شود، گاه مراد ازآن دجله است. (ناظم الاطباء) دهی است به یمامه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از معجم البلدان)
