معنی شایم شایم (یِ) نعت فاعلی از ’ش ی م’ شائم. دورنگرنده به برق و مانند آن. (حاشیۀ تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 1) : و شایم بوارق لطایف او از ظلال نیل آمال محروم نگردد. (تاریخ بیهق ص 1). رجوع به شائم شود لغت نامه دهخدا
