معنی شایک شایک (یِ) مأخوذ از شائک تازی. درخت و گیاه خاردار. (از شمس اللغات) (ناظم الاطباء) ، تمام سلاح. (دهار). زیناوند. مرد قوی سلاح و با سلاح تیز. (از ناظم الاطباء) (از شمس اللغات). رجوع به شائک و شاک السلاح شود لغت نامه دهخدا
