مولانا احمد، معروف به شاه ولی اﷲ محدث، پسر عبدالرحیم. از خانوادۀ علم وادب و عارف و صاحب تصانیفی است و در نظم و نثر عربی و فارسی استاد بود. 1176 ه. ق. درگذشت. از اوست: نخستین باده کاندر جام کردند مزاجش عکس آن گلفام کردند ز دریای قدم موجی برآمد مر اورا بحر امکان نام کردند شراب وحدت از خم خانه غیب مرا صبح ازل در کام کردند. (از تذکرۀ روز روشن چ تهران صص 83- 85). و رجوع به همین کتاب شود
