لقبی بود که شاعران دربار محمود بر وی اطلاق می کردند: آنکه، همچون بشاه شرق بدوست از همه خسروان امید جهان. فرخی. دستور شاه شرق و بدو ملک شاه شرق آراسته چو ملک عمر در گه عمر. فرخی. ، بر دیگر افراد خاندان غزنوی یا سلسله های دیگری که در این نواحی از ایران سلطنت داشته اند نیز این خطاب از جانب نویسندگان و شاعران شده است
