معنی شاه تبار شاه تبار (تَ) کسی که نژاد از شاهان دارد. کسی که نسبت وی به شاهان پیوندد. شاهزاده: در پردۀ اندیشه بیارای عروسی پس جلوه کنش پیش شهی شاه تباری. سنایی لغت نامه دهخدا