مرکب از: شاه + وش پسوند اتصاف، چون شاه. همانند شاه در بزرگی و ممتازی: هر آن کس که شد در جهان شاه وش سرش گردد از گنج دینار کش. فردوسی. پسر بد مر او را گرانمایه شش همه راد و بینادل و شاه وش. فردوسی. یارب آن شاه وش ماهرخ زهره جبین درّ یکتای که و گوهر یکدانۀ کیست. حافظ. ، پادشاهی و سلطنتی، دوشیزه و باکره و بکر. (ناظم الاطباء). دو معنی اخیر جای دیگر دیده نشد
