صاحب مجالس النفائس می نویسد: لعلی تخلص میکرد، بسیار مؤمن و خوش طبع و پرهیزگار بود و چندین سال بود که سلطنت از خاندان او بخاندان دیگر منتقل نشده بود عاقبت ابوسعید میرزا ایشان را مستأصل ساخت و مملکت را تصرف کرد. وی از نسل سلاطین قدیم است و چندین هزار سال است که سلطنت در خانه ایشان است. این مطلع ازوست: ما بسودای تو ترک جان و سرخواهیم کرد کام جان هر دم ز لعلت پر شکر خواهیم کرد. وی گویا در دست سلطان مذکور شهید شد. وفات او بعد از سال 890 هجری قمری بوده است و قبرش در مزار شیخ زین الدین است. (مجالس النفایس ص 36 و 209)
