شهاب الدین فتیان بن علی بن فتیان الاسدی الدمشقی معروف به شاغوری، وی نحوی و ادیب و شاعر و بپادشاهان نزدیک بود و آنان را مدح میگفت و فرزندان ایشان را علم می آموخت و بهمین جهت به معلم نیز معروف بود، بسال 532 هجری قمری در دمشق تولد و به سال 615 هجری قمری وفات یافت، وی در مقابر باب الصغیر مدفون است، نسبتش به شاغور از محلات دمشق است، او راست: منتخب، دیوان شعر نیز دارد، (از اعلام زرکلی ج 2 ص 767 از وفیات الاعیان و کشف الظنون، ذیل منتخب و ریحانه الادب ج 2 ص 285)، یاقوت درباره او آرد: وی را به دمشق دیدم اواخر عمر خود را می گذرانید، ادیب طبع بود و در جامع دمشق مجلس درس و قرائت نحو داشت سنش به نود یا نزدیک آن رسیده بود، او را اشعاری ناب و معانی بکر فراوان است، (از معجم البلدان)
