ابن بابک، نام پسر بابک و برادر اردشیرو نوۀ ساسان که چون بابک از قصد پسر خود اردشیر که مایل بود پادشاه سرتاسر ایالت پارس شود هراسان گشت، نامه بحضور شاهنشاه اردوان (ارتبان پنجم)، نوشت و رخصت طلبید که تاج گوچیهر (از سلسلۀ بازرنگیان) را بسر فرزند ارشد خویش شاپور گذارد، شاهنشاه در پاسخ نوشت، که او بابک و پسرش اردشیر را یاغی میشناسد، بابک اندکی بعد از این واقعه بدرود حیات گفت و شاپور بجای او نشست، میان او و برادرش اردشیر نزاع در گرفت، اتفاقاً شاپور بطور ناگهانی وفات یافت و سبب را چنین نوشته اند که هنگام حمله به دارابگرد، شاپور در خانه ویرانه ای فرود آمد، غفله سنگی از سقف جدا شد و او را از پای در آورد، (ایران در زمان ساسانیان ص 106 و 107)، و به ایران از آغاز تا اسلام ص 291 رجوع شود
