میر سیدعلی، پسر میر مصور. از شعرای قرن دهم هجری است. نقاش و مصوری توانا و هنرمند بود. به سبب رنجش از عراق به هندوستان رفت و در خدمت جلال الدین اکبر به مراتب عالی رسید. بین او و غزالی مشهدی شکرآبی پیدا شد و یکدیگررا هجو کردند. شعر نیکو می گفت و بیت زیر از اوست: صبحدم خار دم از همدمی گل می زد ناخنی بردل صدپارۀ بلبل می زد. (از ترجمه مجمعالخواص ص 97) (از فرهنگ سخنوران)
