پازند ’سی’ از پهلوی ’سیه’، پارسی باستان ’ثریثه’، اوستا ’ثریست’، سانسکریت ’تریچت ’’ هوبشمان ص 760’، کردی عاریتی و دخیل ’سی’، افغانی ’درش’، گیلکی و تهرانی ’سی’ سه بار ده، ده بعلاوۀ بیست، (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، عددی است معلوم، (برهان)، عددی است معروف که سه ده باشد، (آنندراج) : پس این داستان کش بگفت از خیال ابر سیصد و سی و سه بود سال، ابوشکور، ز مصری و چینی و از پارسی همی رفت با او شتر وارسی، فردوسی
