معنی سوخته بید سوخته بید(تَ / تِ) زغال بید که در پالودن بکار بوده: سوخته بید و باده بین رومی و هندویی بهم عشرت زنگیانه را برگ و نوای تازه بین. خاقانی (دیوان چ سجادی ص 458). رجوع به سوخته شود لغت نامه دهخدا
