معنی سنگ در دهان انداختن سنگ در دهان انداختن (نُ کَ دَ) خاموش بودن. (غیاث). مرادف از زبان افتادن و خاموش بودن. (آنندراج) : بنفشه پیش خطت قفل بر زبان انداخت گهر ز شرم لبت سنگ در دهان انداخت. میرزا صائب (از آنندراج) لغت نامه دهخدا
