ابن عبدالله بن علی بن عمار البحرانی ماحوزی فقیه امامی و از خطباء و شعرا بود. در تاریخ و حدیث توانایی خاص داشت. او راست: ازهارالریاض در ادب در سه جلد و آن مانند کشکول شیخ عاملی است، اربعین الحدیث در امامت، فوائد النجفیه و شفاء در حکمت نظری و رسایل در مباحث مختلف. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 388). وی بسال 305 هجری قمری درگذشته است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 390). و رجوع به معجم الادباء ج 4 ص 254 شود
