هروی. از فضلا و شعرای زمان سابق و معاشر شمسی طبسی و پوربهای جامی شاگرد او بوده و خواجه عزالدین فریومدی را که در زمان چنگیزخان وزیر خراسان بود مداحی نموده وفاتش در سنه تسع و اربع وستمائه واقع شده. و به مداحی حضرت شاه اصفیا و سلطان اولیاء علی بن ابیطالب مفاخرت میکرده و نعت و منقبت میگفته. و قریب پنجهزار بیت دیوان داشته. از اوست: صبح است ای بت گلروی می بیار تا روح پروریم از آن راح خوشگوار گه چنگ زنیم بدان زلف مشگبوی گه بوسه برکنیم از آن لعل آبدار. (از مجمعالفصحاء ج 1 ص 248)
