محمد بن حسن بن محمد بن حموه او راست: سجنجل الارواح و محبوب الاولیاء. بسال 650 وفات یافت. این رباعی از اوست: دل وقت سماع ره بدلدار برد جانرا بسراپردۀ اسرار برد این نغمه چو مرکبی است مر روح ترا بردارد و خوش بعالم یار برد. (از معجم الفصحاء ج 1 ص 244). رجوع به ریاض العارفین ص 83 شود
